Mijn fijngevoeligheid heeft mij jarenlang in de weg gezeten. Nu pas zie ik en voel ik mij comfortabel in mijn gevoeligheid omdat ik weet en ervaar hoe ik het kan inzetten in mijn werk en hoe gelukkig het mij maakt. Als kind kon ik niet onder woorden brengen wat ik voelde en daardoor kon ik er geen uiting aan geven en liep ik volledig vast in mijn gedachten. Wat resulteerde in onbegrip vooral in en bij mezelf. Dat maakte dat ik jarenlang mijn gevoeligheid heb genegeerd. De ommekeer in mijn leven is toch wel het overlijden van mijn vader, mijn echtscheiding en tegelijkertijd het verlies van mijn baan geweest. Aangewezen op mijzelf zowel privé als zakelijk. Natuurlijk heb ik wel de nodige hulp gehad. Ik ben van mening dat ieder mens het nodig heeft om net die extra stap te kunnen zetten. Het heeft ertoe geleid dat ik steeds dichter bij mezelf -en met mijn gevoel ben gaan leven en werken. Dankbaar ben ik voor de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt, ook voor de moeilijke tijden in het leven. Het heeft me geleerd om vanuit meerdere perspectieven te kunnen observeren. Dankbaar ben ik ook dat ik nu, met mijn gevoeligheid zelf mensen mag begeleiden in hun proces van ontwikkeling.